Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

ΤΟ ΛΙΓΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


Painting By:Anna lou 50Χ100
Ξεκινάει πάλι,

δείχνει, αρμενίζει, μοιάζει

κατάρτι ουράνιου καικιού

να βγαίνει βόλτα του Θεού η απορία΄΄

πως αντέχουμε oι άνθρωποι; να λέμε πέρασε η ώρα΄΄.Κ.ΔΗΜΟΥΛΑ.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

ΕΡΗΜΗΝ 100Χ70


Painting By:Anna lou 70Χ100
Στίχοι: Ξενοφώντας ΦιλέρηςΜουσική: Κώστας ΧατζήςΠρώτη εκτέλεση: ΔάκηςΆλλες ερμηνείες: Κώστας Χατζής Χαρούλα Αλεξίου
Άννα δώσ' μου για να σε θυμάμαι το μικρό χτενάκι που κρατάς Μπήκε ο Σεπτέμβρης και φοβάμαιτ' όνειρο πως τέλειωσε για μας Πάρε ένα κοχύλι απ' το Αιγαίονα 'χεις στο ταξίδι συντροφιά Κι από το φιλί το τελευταίοκράτησε στα χείλη τη δροσιά Η καρδιά μου φύλλο-φύλλοματωμένη τριανταφυλλιάΣτο Αιγαίο και στον ήλιο Θεέ μου πόση νοιώθω μοναξιά Άσε την αλμύρα από τ’ αλάτικάτω από τα μάτια της σιωπής Πάρε της φυγής το μονοπάτι τέτοιαν ώρα τίποτα μην πεις Μόνο "θα ξανάρθω" να μου τάξεις όταν το μαντήλι θα χαθείΒγες στην
 κουπαστή ναν το φωνάξεις σ' όλο το Αιγαίο ν' ακουστεί

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΑΚΥΡΩΣΗ ΨΥΧΗΣ 120Χ90

Painting By:Anna lou 120Χ110
Δεν είμαι άλλος
  1. Στίχοι: Μάνος ΕλευθερίουΜουσική:
  1. Θάνος ΜικρούτσικοςΠρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
  1. Πίσω απ' το φως της μουσικής που ταξιδεύειςείσαι ολόκληρη αργεντίνικο ταγκόΚαι μήτε στ' όνειρό σου πια δε με γυρεύειςόπως παλιά μ' ένα σκοπό χερουβικόΚαι για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλοςΚαι για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτόςάλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλοςκι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετόςΜες τα νεκρά τα καφενεία ρίχνει χιόνικι εγώ πενθώ την ερημιά ενός φιλιούπου σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνεικι είναι σαν ήχος χαλασμένου πιστολιούΚαι για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλοςΚαι για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτόςάλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλοςκι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετόςΚαι για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλοςΚαι για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτόςάλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλοςκι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός.
Painting By:Anna lou 50Χ100


Οδυσσέας Ελύτης Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

ΕΛΑ






  • Στίχοι: Σάνυ ΜπαλτζήΜουσική: Σάνυ ΜπαλτζήΠρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα ΖουγανέληΆλλες ερμηνείες: Πάνος Μουζουράκης Έλα, δεν αντέχω έξω να μαι πάλι έλα, δε περνάω καλά με φίλους βράδυ έλα, ήταν λάθος μου πως με κουράζεις έλα, και μισώ την τόση ελευθερία έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω έλα, δε μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω έλα, δεν με παίρνει άλλο πια να πίνω έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζωσου είπανε οι φίλοι πως με είδανε ωραία και κεφάτη να χορεύω με έναν τύπο που έχω κάτι που να ξέρουν πως δεν έχεις κλείσει μάτι με τα ρούχα πέφτεις μόνη στο κρεββάτι μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη μου είπαν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη να χορεύεις με έναν τύπο που έχεις κάτι που να ξέρουν πως δεν έχω κλείσει μάτι μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη με τα ρούχα πέφτω πάνω στο κρεββάτι μου παν οι φίλοι, μου παν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτ ηέλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω έλα, δεν μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω έλα, δε με παίρνει άλλο πια να πίνω έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω έλα, μου χει λείψει η ζεστή αγκαλιά σου έλα, να ξεχάσω πάνω στη καρδιά σου έλα, δε μπορώ κι αυτούς που 'χω μαζέψει έλα, και νυστάζω έλα σβήσε μου το φως

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ 120Χ90

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ Κόκκινα πόθου πάθους Κόκκινα επιθυμίας αμαρτίας Κόκκινα έντασης φευγιού Κόκκινα ματωμένης αγκαλιάς ΚόκκιναΟλέθρια κόκκινα Παπούτσια κόκκινα Εικόνα κόκκινη θολήτου έρωτα Παπούτσια κόκκινα σε κίνηση Αέρας φωτιά και θάνατος Δεν ήξερε κανείς πόσα αρσενικά κύτταρα ξέμειναν στα παπούτσια της πόσα χέρια έβγαλαν ευλαβικά τα κόκκινα παπούτσια για να αποκαλυφθούν τα πόδια που στήριζαν το φλογερό πάθος Κόκκινα παπούτσιαμε ήχους εικόνες μυρωδιές τόσο κόκκινα…Τόπος ο χορός Εκεί που άνοιγε δρόμο με την φωτιά Την οδηγούσαν ή τα οδηγούσε; Ποιος κινάει ποιος αυτό το χορό τονπαλιό σαν άνθρωπο ευαίσθητο σαν αγάπη παθιασμένο σαν έρωτα υψωμένο σαν ιδανικό χρήσιμο σαν αγώνα όμορφο σαν αγαπημένη ζεστό σαν αγκαλιά απέραντο σαν ωκεανό Κι όλα αυτά με το παλλόμενο κορμί– τόξο στηριγμένα στα κόκκινα σαν αίμα κι αγκαλιά στα αιωρούμενα και στέρεα στα όμορφα και χιλιάδες έρωτες κι όνειραονειρώξεις κι εντάσειςκόκκιναβαθιά κόκκιναολέθρια κόκκινα παπούτσια Οι ωδές στην κόκκινη φωτιά στα κόκκινα παπούτσια δεν έχουν τέλος Το τραγούδι μου μέσα στη νύχτα όταν η πόλη κοιμάται ύπνο βαθύ δεν έχει τέλος Όσο υπάρχουν άνθρωποι και κόκκινα υπέροχα κόκκινα ολέθρια κόκκινα παπούτσια Ζωή ποίηση έρωτας κι ωδές δεν έχουν τέλος.






"...Εδώ τώρα
κάθομαι και καπνίζω
σαν ένα φουγάρο ενός πλοίου
που έφυγε
που διαρκώς φεύγει
που διαρκώς ταξιδεύει
και διαρκώς ξαναγυρίζει
κάνοντας
έναν κύκλο
έναν κύκλο
τον κύκλο του κόσμου
γιατί
ολόκληρη η ζωή
ολόκληρη η ιστορία της ανθρωπότητος
είναι ένας κύκλος
όχι, όχι κύκλος
θα μπορούσα να πω μία σπείρα
μία ανερχόμενη ανελισσόμενη σπείρα
όλο και πιο πάνω
όλο και πιο πάνω
ως που
δεν έχει τέλος
το ατελεύτητο
που συναντάται με το απέραντο
ατελεύτητο
και απέραντο
να το ζήσεις μόνο μια στιγμή
το έζησες για πάντα
και είναι σαν να υπάρχεις πάντα
και υπάρχεις
έτσι δεν είναι;
υπάρχεις
υπάρχω
υπάρχουμε
η αιώνια ανθρώπινη ύπαρξη"


Γ.ΡΙΤΣΟΣ

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008


ΒΡΑΔΙΝΟ 100Χ70

Painting By:Anna lou 50Χ70


ΑΠΟΥΣΙΑ
Μόλις σε άφησα, έρχεσαι μαζί μου, κρυστάλλινη ή τρεμάμενη, ή ανήσυχη, πληγωμένη από μένα ή ξέχειλη από έρωτα, καθώς τα μάτια σου σφαλίζονται πάνω στο δώρο της ζωής που αδιάκοπα σου αφήνω.
Αγάπη μου, συναντηθήκαμε διψασμένοι και ήπιαμε όλο το νερό και το αίμα, βρεθήκαμε πεινασμένοι και δαγκωθήκαμε όπως δαγκώνει η φωτιά, αφήνοντας πάνω μας πληγές.
Αλλά περίμενέ με, φύλαξέ μου τη γλύκα σου. Εγώ θα σου δώσω κι ένα τριαντάφυλλο.

Π.ΝΕΡΟΥΝΤΑ

|


ΧΟΡΟΣ 120Χ90

Painting By:Anna lou 120Χ90



ΑΦΗΣΕ ΛΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη! 'Αφησε τα δάχτυλά μου να τρέξουν στους δρόμους του κορμιού σου.
ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

ΗΛΙΟΦΤΕΡΗ 120Χ90

Painting By:Anna lou 120x90
ΣΚΥΒΩ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ
Σκύβω στα βράδυα τραβώ τα περίλυπα δίχτυα μου στους ωκεανούς των ματιών σου.
Εκεί ξαπλώνει και καίγεται στην πιο ψηλή φωτιά η μοναξιά μου που κουνάει τα μπράτσα σαν ναυαγός.
Κάνω κόκκινα σινιάλα στα απόντα μάτια σου που κυματίζουν σαν τη θάλασσα στην όχθη ενός φάρου.
Φύλαγες μόνο σκότη, μακρινή και δική μου γυναίκα, από το βλέμμα σου αναδύεται κάποτε η παραλία του τρόμου.
ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ 40Χ50

Painting By:Anna lou 40Χ50

ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
'Ολα τα σύννεφα στη γη εξομολογήθηκαν Τη θέση τους ένας καημός δικός μου επήρε. Κι όταν μες στα μαλλιά μου μελαγχόλησε Το αμετανόητο χέρι, Δέθηκα σ' ένα κόμπο λύπης.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ.

ΑΝΕΜΟΨΙΘΥΡΟΙ 40Χ50


Painting By:Anna lou 40x50
 Έχω δει πολλά και η γη μεσ’απ’το νου μου φαίνεται ωραιότερηΩραιότερη μες στους χρυσούς ατμούςΗ πέτρα η κοφτερή, ωραιότεραΤα μπλάβα των ισθμών και οι στέγες μες στα κύματαΩραιότερες οι ηλιαχτίδες όπου δίχως να πατείς περνάςΑήττητη όπως η Θεά της Σαμοθράκης πάνω απ’τα βουνά της θάλασσας
Έτσι σ’έχω κοιτάξει που μου αρκεί Να’χει όλος ο χρόνος αθωωθείΜες στο αυλάκι που το πέρασμά σου αφήνει
Ο. ΕΛΥΤΗΣ

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ 110Χ95

ΦΑΝΑΡΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ 100Χ70

Painting By:Anna lou 70x100

ΜΕΤΕΩΡΟ 100Χ70

Painting By:Anna lou 70x100
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΝΑ ΠΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΔΙΕΞΟΔΟ!!

ΜΟΥΣΑ 50Χ60

Painting By:Anna lou 40Χ50

Ποιο ριψοκίνδυνο?
Ποιο ατέρμονο ποιο μεταφυσικό αναρχούμενο και άκρατα μεταδοτικό ΟΝΕΙΡΟ
Θα μεταλάβεις??

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ 80Χ60

Painting By:Anna lou 60Χ80
Στη μέση τα ουρανού κ της θάλασσας… στο πρώτο φως της ανατολής….ανάμεσα στη μυρωδιά των μαλλιών σου και στον ήχο της ανάσας σου…
Στην Απόλυτη μετέωρη μοναδική στιγμή της ευτυχίας …
Στην άκρη του παράδεισου σου … και στο κέντρο της ψυχής μου….
Σ ευχαριστώ!!!
ΑΡΓΟΥΣΕΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΚΟΥΣ
ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ
ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΒΡΕΙΣ

ΑΡΓΟΥΣΕΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ
ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΠΟΡΤΑ ΑΠΟΥΣΑ Η ΧΑΡΑ ΜΕ ΠΟΝΑ
ΔΕΝ ΠΑΙΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΣΟΥ ΠΗΡΕ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ
ΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΡΘΕΙΣ..

ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ!!!

ΖΩΗ ....................................................................................................................................

...............Ζωή μας πάντα ο χρόνος…
Πολυπλόκαμος να ξενερίζει τα ειπωμένα και να κρατάει τα ανείπωτα….
Τι μένει?
Μια ασφράγιστη αθωότητα…λίγο ξεκρέμαστη ίσως
Και ένας Καβάφης…αποκλεισμένος ίσως αλλά θαρραλέος
Και στον πηγαιμό και στη φεύγει του!
Λαθρόβιο τα όνειρο και ξεκύλησε δεν είχε γιατρειά…

ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 120Χ90


Painting By:Anna lou 120Χ90 

Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ είναι ΤΟ ΠΙΟ ΚΟΚΚΙΝΟ χρωμα
ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΗ ΓΙΝΕ ..
Σ ΑΓΑΠΑΩ ΑΚΟΜΑ!!!

ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΑ 150Χ100

Painting By:Anna lou 150Χ100



ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΡΕΛΟΣ




ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΟΣ




ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ




ΣΚΛΗΡΟ ΦΙΛΙ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΙΑ